بهترین دارو برای زانو درد + معرفی قرص، آمپول و پماد

درمان زانودرد در موارد خفیف؛ درمان‌های خانگی مانند مصرف استامینوفن یا ایبوپروفن؛ اما در هنگام زانودردهای شدید ترامادول و هیدروکودون است. بهترین دارو برای زانو درد با توجه به شرایط بیماری و سابقه بیمار کاملا متفاوت است و با توجه به علائم جانبی می توان بهترین دارو را برای زانودرد معرفی کرد.

بهترین دارو زانو درد چیست ؟

انواع داروها با خواص ضدالتهابی مثل ناپروکسن، ایبوپروفن و آسپرین که به نسخه پزشک احتیاج ندارند و داروهای موضعی حاوی مواد ضددرد مثل چسب های ضددرد و داروهای تزریقی مثل پی آر پی برای زانو تجویز می شوند. برخی از انواع داروها به دلیل اینکه بدون نسخه هستند در زمره درمان خانگی زانو درد قرار می گیرند. پزشک عموما بسته به نوع و شدت درد داروی مناسب را برای تسکین زانودرد تجویز می کند. اگر درد ناشی از آسیب های التهابی باشد، از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی و اگر درد بسیار شدید باشد از داروهای اپیوئیدی استفاده می شود.

مصرف قرص های تسکین دهنده درد زانو اغلب با عوارض همراه هستند، استفاده از زانوبند های زاپیامکس جدیدترین شیوه درمانی با داشتن امواج درمانی درد های کمری را در کمترین زمان ممکن بهبود می دهد. نظرات مصرف کنندگان در مورد این محصول بسیار مثبت بوده و طب لاین به عنوان نمایندگی زانوبند زاپیامکس زایسترونیک آلمان این محصول را با قیمت بسیار منصفانه عرضه می کند.

درد همراه با التهاب و تورم

درد ناشی از التهاب در مفصل به علت آرتروز یا پارگی های منیسک و رباط نیازمند مصرف داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی است. التهاب در مفصل زانو، بر روی گیرنده های درد فشار وارد کرده و موجب ایجاد درد در مفصل می شود. داروهایی که برای کاهش درد و التهاب تجویز می شود با توجه به نوع و شدت درد ایبوپروفن، ناپروکسن و یا دیکلوفناک است.

مسکن زانو درد با عوارض کم – استامینوفن

استامینوفن یک ضد درد است که در درمان طیف گسترده ای از دردها تجویز می‌شود. یکی از کاربردهای پاراستامول برای کاهش درد ناشی از آرتروز است. با این حال استامینوفن خواص ضدالتهابی ندارد، اما همچنان در کاهش درد زانو به خصوص دردهای آرتروزی که اغلب با التهاب همراه نیستند مؤثر است. نمونه هایی از داروهایی که حاوی استامینوفن هستند عبارتند از: پانادول، تیلنول، اکتامین، FeverAll

دیگر دارویی های که می توان برای زانو درد استفاده کرد عبارتند از:

درد خفیف – ایبوپروفن

التهابات خفیف زانو مانند آرتروز، آرتریت یا حتی پارگی ها و دیگر آسیب های زانو می تواند موجب ایجاد درد و تورم در زانو شود. این قرص از طریق مهار آنزیم های ایجاد کننده التهاب می تواند مسکن فوری برای درد های خفیف زانو باشد.

• نحوه مصرف: قرص 200 میلی گرمی هر 6 ساعت

درد نیمه شدید- ناپروکسن

آسیب های گسترده تر به زانو می تواند موجب ایجاد درد شدیدتری در زانو شود که ساییدگی یا پارگی منیسک از جمله عوامل ایجاد کننده آن است. این قرص نیمه عمر طولانی تری نسبت به ایبوپروفن دارد و به صورت انتخابی گیرنده های التهابی را مهار می کند. با کاهش پروستاگلاندین از عوامل التهابی در زانو به صورت فوری درد های زانو را کاهش می دهد.

• نحوه مصرف: قرص 250 میلی گرمی هر 8 ساعت

درد شدید – دیکلوفلاک

آسیب های شدید و یا مزمن زانو در مراحل پیشرفته می تواند موجب درد شدید در زانو شود که فرد دیگر قادر به تحمل وزن خود نیست و نمی تواند فعالیت های روزانه خود را انجام دهد. این قرص می تواند با قدرت نفوذ سریع به بافت موجب مهار التهاب در سینوویال مفصل شده و آسیب های وارده به آن را کاهش دهد.

• نحوه مصرف: قرص 75 میلی گرمی هر 8 ساعت

کاهش فوری درد زانو 

هنگامی که درد زانو بسیار شدید است و بیمار قادر به انجام فعالیت های عادی روزانه خود نیست، پزشک چاره ای ندارد به جز اینکه از داروی های اپیوئیدی استفاده کند. این داروها برای مصرف طولانی مدت پیشنهاد نمی شود برای آنکه ممکن است که عوارض و خطر وابستگی را در بیمار ایجاد کنند. با توجه به شدت درد پزشک بهترین قرص زانو درد را به بیمار تجویز می کند.

درد شدید – ترامادول

این دارو برای درد های خفیف تا نیمه شدید توصیه می شود. این قرص به دلیل عوارض بسیار کمتری که نسبت به داروهای دیگر اپیوئیدی دارد توصیه می شود. این قرص بر روی گیرنده های کاهش دهنده درد و اپیوئیدی می شیند و تاثیر فوری بر کاهش درد فوری در زانو دارد.

• نحوه مصرف: قرص 50 میلیگرمی هر 6 ساعت

درد خیلی شدید – هیدروکودون

این قرص از ترامادول قوی تر است و برای دردهای شدید توصیه می شود، این دارو یک آگونیست بسیار قوی است که موجب مهار انتشار میانجی های عصبی درد می شود. این دارو پس از مصرف به گیرنده های اپیوئیدی متصل می شود و تا چندین ساعت گیرنده های درد را غیر فعال می کند.

• نحوه مصرف: قرص 10 میلیگرمی هر 6 ساعت

درد فوق شدید – اکسی کدون

این قرص نیز مشابه با قرص هیدروکودون یک آگونیست بسیار قوی گیرنده های کاهش دهنده درد است که موجب کاهش درد فوری در عضلات و مفصل می شود. این قرص عبورپذیری بالایی دارد و به خوبی از از سد خونی مغزی عبور می کند. از این رو دردهای مزمن زانو که فرد قادر به تحمل وزن و ادامه فعالیت های زندگی نیست را به خوبی درمان می کند.

• نحوه مصرف: قرص 30 میلیگرمی هر 6 ساعت

مکمل تسکین دهنده درد زانو – ویتامین E

ویتامین E می‌تواند التهاب مفصل زانو و علائم زانو درد مزمن را تا حد بسیاری کاهش دهد. تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف ویتامین ای در دردهای مربوط به آرتروز مفید است. علاوه بر این، مکمل ویتامین E به ندرت با عوارض جانبی همراه است. بنابراین یک روش درمانی کم خطر نیز محسوب می‌شود.

بهترین پماد زانو درد

برخی از انواع داروها برای زانو درد به صورت موضعی روی زانو قرار می گیرند. درواقع مواد لازم برای تسکین درد و التهاب زانو در داخل این داروها وجود دارد و از طریق پوست به سرعت جذب موضع می شود؛ مهم ترین این موارد شامل پماد زانو درد، داروهای موضعی زانو درد و چسب ضد درد است.

کرم های تجویزی، به صورت ژل یا مایع حاوی دیکلوفناک را می توان برای تسکین درد استفاده کرد. بسته به قدرت داروی مورد نیاز، فرمولاسیون های مختلفی وجود دارد که حاوی 1، 1.5، یا 2 درصد دیکلوفناک است که توسط پزشک معالج بیمار و با توجه به شرایط هر شخص تعیین می‌شود. همانطور که پیش تر نیز اشاره کردیم دیکلوفناک یک داروی زانو درد متداول است که هم به صورت خوراکی و هم موضعی استفاده می‌شود.

مهمترین پماد های زانو درد

مسکن‌های موضعی داروهایی هستند که مستقیماً روی پوست مفصل دردناک برای تسکین درد استفاده می‌شوند. آنها شامل اسپری‌ها، کرم‌ها، پمادها و چسب‌ها هستند و با یک یا ترکیبی از مواد زیر کار می کنند:

• کپسایسین: این پماد یک ترکیب شیمیایی در فلفل تند است که سلول های عصبی ماده P را که یک ماده شیمیایی مهم برای انتقال پیام های درد است را تخلیه می کند.
• سالیسیلات: این همان دارویی است که موادی که درد را در آسپرین و داروهای مشابه آسپرین تسکین می دهند را در خود دارد.
• دیکلوفناک: این پماد نیز به مانند قرصش یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است که ممکن است مانند NSAID های خوراکی برای تسکین درد عمل کند.
• چسب ضد درد لیدوکائین: چسب‌های ضد درد حاوی لیدوکائین دارو از طریق پوست جذب می‌شود و با مسدود کردن گیرنده‌های عصبی از انتقال سیگنال‌های درد به مغز جلوگیری می‌کند.

بهترین آمپول زانو درد

برای درمان زانو درد شدید می توان دارو را به موضع تزریق کرد. از مهم ترین موارد داروی تزریق به زانو می توان به موارد زیر اشاره کرد:

درد خفیف – آمپول کورتیکواستروئید

کورتیکواستروئیدها یا تزریق کورتیزول، داروهای مواد ضد التهابی است که می‌توانند مستقیماً به مفصل زانو تزریق شوند تا درد، تورم و التهاب را کاهش دهند. کورتیکواستروئیدها متداول ترین نوع تزریق زانو برای درمان زانو درد ناشی از آرتروز هستند.

درد نیمه شدید – آمپول اسید هیالورونیک

اسید هیالورونیک یک ماده ژل مانند است که به طور طبیعی در مایع سینوویال درون کپسول های مفصلی وجود دارد سطح اسید هیالورونیک در مفاصل کاهش می یابد، به ویژه هنگامی که مفاصل با استئوآرتریت فرسوده می شوند. اسید هیالورونیک به عنوان روان کننده ای عمل می کند که به استخوان ها اجازه می دهد تا به راحتی در داخل مفصل حرکت کند و جذب شوک را برای کاهش فشار و اصطکاک در مفاصل فراهم کند.

درد شدید – آمپول لیدوکائین

لیدوکائین نیز یک بی حس کننده موضعی است و دارای اثرات بی حس کننده و ضد التهابی است که می تواند شدت سیگنال های درد را کاهش دهد. تحقیقات اخیر نشان می دهد که اثرات این دارو می تواند بیش از سه ماه ادامه یابد.

آسیب های زانو

هنگامی که آسیب های وارد شده به زانو آنقدر شدید باشد، پزشک چاره به جز تزریق بوتاکس، پر آر پی یا DMARDs ها را ندارد. این دارو ها با تاثیر فوری بر روی زانو می توانند در زمان کوتاهی درد های زانو را کاهش داده و اثر درمانی را بر آسیب های وارد شده زانو داشته باشند.

درد با تورم و خشکی (آرتروز) – تزریق بوتاکس

سم بوتولینوم که معمولاً به عنوان بوتاکس شناخته می شود، یک سم طبیعی است که توسط باکتری ها تولید می شود که معمولاً برای رفع چین و چروک های پیشانی به کمک فلج کردن اعصاب محیطی استفاده می شود.
تحقیقات اولیه نشان می دهد که بوتاکس با فلج کردن اعصابی که سیگنال های درد مزمن را به مغز می فرستند برای درمان آرتروز زانو مورد استفاده قرار بگیرد. در این روش نشانه های بهبودی پس از یک ماه از تزریق قابل مشاهده خواهد بود. همچنین اثرات تزریق بوتاکس برای کاهش درد زانو تا حداقل 6 ماه باقی خواهد ماند.

درد با حرکت (ساییدگی) – تزریق پی آر پی

در روش پی آر پی زانو پلاسمای غنی از پلاکت که از پلاسمای خون بیمار تشکیل شده است برای کاهش درد به بیمار تزریق می‌شود. ساز و کار کاهش درد در روش پلاسما درمانی از طریق فاکتورهای رشد موجود در پلاکت ها میسر است. فاکتورهای رشد باعث تحریک سرعت التیام آسیب‌های زانو می‌شود.

درد با التهاب (روماتیسم) – تزریق DMARD

داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs) به طور خاص برای آرتریت روماتوئید و سایر بیماری های روماتیسمی و خود ایمنی تجویز می شوند. DMARDها با تغییر پاسخ سیستم ایمنی، التهاب را در سراسر بدن کاهش می دهند.

از آنجایی که DMARD ها سیستم ایمنی را سرکوب می‌کنند، ممکن است در هنگام مصرف این داروها در معرض خطر عفونت قرار بگیرید. پس پیش از مصرف حتماً با پزشک معالج خود در مورد خطرات و مزایای مصرف داروی DMARD صحبت کنید.