قرص سیاتیک: بهترین دارو برای گرفتگی رگ سیاتیک

درد سیاتیک که شیوع بالای ۴۰ درصد در میانسالان دارد، از محل دیسک آسیب دیده شروع می شود و ممکن است در پای چپ یا راست یا هر دو مشاهده شود. البته درد سیاتیک به کمک درمانهای خانگی و مصرف دارو تسکین می یابد. برای درمان درد عصبی استفاده از داروهای ضد تشنج، داورهای ضدافسردگی، مسکن های اپیوئیدی و داروهای مسکن موضعی می توانند مفید باشند. اما کدامیک از انواع مسکن ها موثرتر هستند؟ نتایج یک بررسی میدانی نشان می دهد که بیماران مبتلا به سیاتیک که از ادویل، دیکلوفناک و آلیو استفاده کرده اند از نتایج درمان رضایت بالاتری داشته اند.

درد سیاتیک چطور ایجاد می شود؟

درد سیاتیک به خودی خود یک بیماری نیست بلکه نشانه یک بیماری در ناحیه ستون فقرات است. درد سیاتیک ناشی از فشردگی عصب سیاتیک است که می تواند ناشی از بیرون زدگی، برآمدگی، پارگی دیسک و یا تنگی کانال نخاعی باشد. دردی که از کمر به زیر زانوها پخش می شود مهم ترین ویژگی دردهای ناشی از سیاتیک است. اما به یاد داشته باشید بیماری هایی مثل مشکلات مفصلی و یا عضلانی باشد.

بیشتر بخوانید: درمان سیاتیک

قرص سیاتیک: برای درد سیاتیک از چه داروهایی استفاده کنیم؟

برای درمان سیاتیک بسته به میزان و شدت درد می توان از انواع داروهای بدون نسخه NSAID، داروهای شل کننده عضلات مثل متوکاربامول، داروهای ضد درد اپیوئیدی و داروهای ضد افسردگی بازجذب سروتونین نوراپی نفرین(SNRI) استفاده کرد. به یاد داشته باشید داروهای ذکر شده به عنوان درمان قطعی سیاتیک محسوب نمی شوند بلکه همگی از دسته داروهای مسکن و کاهنده درد هستند. سیاتیک اغلب ناشی از مشکلات دیسک کمر، تنگی کانال نخاعی و موارد دیگر است.

داروهای بدون نسخه NSAIDها؛ داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی

داروهای بدون نسخه به منظور کاهش تورم و درد تجویز می شوند. این داروها به طور مستقیم منجر به کاهش درد سیاتیک نمی شوند. بلکه به طور کلی باعث کاهش تورم در کل بدن می شوند که سیاتیک نیز بخشی از آن است. آسپیرین، ایبوپروفن (ادویل)، یا ناپروکسن (آلیو) از مهم ترین انواع این داروها هستند.

خطرات مصرف طولانی مدت مسکن های غیراستروئیدی شامل حمله قلبی، خونریزی معده و مشکلات کلیوی است. به همی دلیل استفاده از NSAIDها برای استفاده در موارد سیاتیک شدید که نیاز به مصرف طولانی مدت داروها دارند مناسب نیستند. در صورتیکه فرد مستعد به هر یک از بیماریهای ذکر شده باشد استفاده از استومینوفن به جای داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی توصیه می شود. در جدول زیر نظرات مصرف کنندگان در مورد انواع دارو متداول سیاتیک آورده شده است. این جدول از مطالب وب سایت drugs.com جمع آوری شده است.

بیشتر بخوانید:خرید زانوبند زاپیامکس

داروهای شل کننده عضلات برای رفع درد سیاتیک

اگر درد سیاتیک با داروهای مسکن غیراستروئیدی درمان نشد قرص شل کننده رگ سیاتیک توصیه می شوند. این داروها با رفع گرفتگی به کاهش درد سیاتیک کمک می کند. مصرف این داروها هم در رفع درد پایین کمر و هم درد سیاتیک که به پاها منتشر شده است موثر است. البته داروهای شل کننده عضلات به طور مستقیم منجر به رفع دردهای با ریشه عصبی نمی شود. درواقع داروهای شل کننده عضلات با رفع گرفتگی ماهیچه های اطراف سیاتیک به کاهش و رفع درد سیاتیک کمک می کنند. شل کننده عضلات فقط برای درمان سیاتیک حاد استفاده می شود، زیرا این داروها عوارض شدیدی مثل خواب آلودگی و سرگیجه ایجاد می کند. به عنوان مثال داروی شل کننده عضلات مانند دانترولن با ایجاد مشکلات کبدی حاد همراه است. به همین دلیل در مصرف داروهای شل کننده عضلات زیاده روی نکنید.

بیشتر بخوانید: تشخیص سیاتیک در خانه

داروهای شل کننده عضلات رایج در درمان سیاتیک

در ادامه لیستی از مفیدترین و رایج ترین انواع داروی شل کننده عضلات را با هم مرور می کنیم.

• متوکاربامول (Methocarbamol): متوکاربامول یک شل کننده عضلات است که می تواند در درمان درد عضلانی نقش داشته باشد. مطالعات نشان می دهد ۴۴ درصد افرادیکه از متوکاربامول استفاده کردند تسکین درد داشتند.
• متاکسالون (Metaxalone): متاکسالون (Skelaxin) کمترین عوارض جانبی را به عنوان یک شل کننده های عضلانی ایجاد می کند و اثرات خواب آوری کمتری دارد.
• کاریزوپرودول (Carisoprodol): کاریزوپرودول یک داروی غیر بنزودیازپینی است. این شل کننده عضلانی است فقط باید به مدت ۲-۳ هفته استفاده شود. زیرا خطر اعتیاد دارد و همچنین در افراد مسن بالای ۶۵ سال خطرناک است.
• تیزانیدین (Tizanidine): تیزانیدین یک داروی ضد اسپاسم است که برای رفع اسپاسم عضلانی در افرادی که فلج مغزی یا مولتیپل اسکلروزیس دارند استفاده می شود. تیزانیدین نسبت به سایر داروهایی که برای همین منظور استفاده می شوند عوارض جانبی کمتری دارد. در حالی که این دارو برای اسپاسم مزمن عضلانی موثر است، اما انتخاب اول برای کمردرد یا مشکلات حاد عضلانی نیست.
• باکلوفن (Baclofen): این شل کننده عضلانی توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان مولتیپل اسکلروزیس، ضایعات نخاعی، کلونوس و اسپاسم فلکسور تایید شده است. اما معمولا برای کمردرد حاد استفاده نمی شود.باکلوفن (لیورسال) باعث خواب آلودگی می شود.
• سیکلوبنزاپرین (Cyclobenzaprine): سیکلوبنزاپرین (Flexeril) یک شل کننده عضلانی موثر و بسیار رایج است که باعث خواب آلودگی قابل توجهی می شود. همچنین ممکن است باعث خشکی دهان در افراد مسن شود.

بیشتر بخوانید: درمان خانگی سیاتیک

داروهای ضد درد اپیوئیدی؛ آخرین راهکار برای تسکین درد سیاتیک

در درمان درد سیاتیک شدید و مقاوم به درمان مصرف قرص های تهیه شده از مخدرهای اپیوئیدی برای استفاده کوتاه مدت تجویز می شود. همچنین این داروها در مواقعی که مصرف داروهای مسکن غیراستروئیدی مضر باشد تجویز می شود. اما به هر حال مصرف آنها برای بیش از ۵ روز توصیه نمی شود. از عوارض جانبی مصرف مسکن های اپیوئیدی تجمع مایعات در بدن، فشار خون بالا، اختلالات خلقی و مشکلات گوارشی است.

داروهای ضد افسردگی؛ مهارکننده های بازجذب سروتونین نوراپی نفرین(SNRI)

برخی از انواع داروهای ضدافسردگی می توانند در درمان سیاتیک نیز بکار برده شوند. درواقع داروهای ضدافسردگی با بلوکه کردن گیرنده های مغز سبب تسکین درد در فرد می شود. مصرف آنها همچنین تولید ایندروفین در بدن را افزایش می دهد. البته هنوز ساز و کار دقیق تاثیر داروهای ضدافسردگی بر مغز مشخص نیست.

داروهای ضدتشنج در درمان سیاتیک: آری یا خیر؟

درگذشته برای درد عصب سیاتیک داروهای ضدتشنج که در درمان افسردگی نیز نقش دارند تجویز می شدند. اما طبق مطالعه ای که در یک مجله پزشکی معتبر منتشر شد، تاثیرات آن به نسبت عوارض شدیدی که ایجاد می کند مثل خستگی، سرگیجه و اسهال برای تسکین درد سیاتیک مناسب نیست. از نمونه این داروها ضد صرع می توان به گاباپنتین و پره گابالین اشاره کرد. در این مطلب به بررسی عوارض قرص گاباپنتین پرداختیم. دولوکستین و ونلافاکسین دو نمونه دیگر از رایج ترین آنها است که در مطالعه ای که در سال ۲۰۱۸ انجام شد مشخص شد که تاثیر دولوکستین موثرتر از ونلافاکسن است.

بیشتر بخوانید: قرص پره گابالین

داروهای موضعی سیاتیک

برای درمان موضعی سیاتیک انواع کرم، ژل و پماد از طریق تغییر افزایش جریان خون، کاهش التهاب و بی حسی موثر است. رایج ترین داروهای موضعی سیاتیک عبارتند از:

• متیل سالیسیلات
• منتول
• ترولامین سالیسیلات
• کپسایسین
• کافور
• کانابیدیول (CBD)
• چسب ضد درد حاوی لیدوکائین

از آنجایی که داروهای موضعی به صورت موضعی عمل می کنند، ممکن است باعث تسکین فوری درد شوند. برخی از آماده سازی ها ممکن است باعث تحریک پوست شوند، بنابراین در ابتدا توصیه می شود مقدار کمی از آن را امتحان کنید.

نتیجه گیری

در این مطلب به بررسی انواع قرص سیاتیک پرداختیم؛ داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی، داروهای شل کننده عضلات، مسکن های اپویئیدی، داروهای ضدافسردگی و داروهای ضدتشنج همگی داروی سیاتیک هستند که منجر به تسکین درد می شوند. اما این داروها همگی منجر به کاهش درد شده و منشا بیماری را رفع نمی کند. هرگز برای دریافت نتیجه بهتر انواع مختلف قرص سیاتیک را با هم ترکیب نکنید. همچنین در هنگام مراجعه به پزشک لیستی از داروهایی که به طور مرتب مصرف می کنید را برای دکتر شرح دهید.

سوالات متداول در مورد قرص سیاتیک

۱.نام ۵ مورد از شل کننده عضلات که در درمان سیاتیک کاربرد دارد؟

شل کننده های عضلانی برای کاهش اسپاسم و درد عضلانی کار می کنند. پنج مورد از رایج ترین شل کننده های عضلانی تجویز شده عبارتند از: کاریسوپرودول، سیکلوبنزاپرین، دیازپام، متاکسالون و متوکاربامول.

۲.درمان سیاتیک در خانه چگونه است؟

درد سیاتیک را می توان در منزل با کمک انواع قرص ضل کننده عضلات و مسکن های بدون نسخه درمان کرد.

۳.بهترین قرص برای درد سیاتیک چیست؟

داروهای بدون نسخه NSAIDها – داروهای شل کننده عضلات – داروهای ضد درد اپیوئیدی – داروهای ضد افسردگی (SNRI) – داروهای ضدتشنج