پیاده روی برای تنگی کانال نخاعی مفید است؟

تنگی کانال نخاعی که با باریک شدن فضای نخاعی ناشی از رشد استخوانهای جدید و زائد در ناحیه نخاعی همراه است حرکت کردن را برای فرد با مشکل روبرو می کند. برخی بیمار را از فلج شدن ناشی از عوارض تنگی کانال نخاعی می ترسانند. به این ترتیب بیمار را روز به روز به سمت زندگی بی تحرک سوق می دهند. اما آیا راه رفتن و پیاده روی برای بیماران تنگی کانال نخاعی بد است؟ یا برعکس، پیاده روی می تواند نقش درمانی هم داشته باشد؟ تنگ کانال نخاعی 3 مرحله دارد که در مرحله اول و دوم پیاده روی توصیه می شود و در مرحله سوم باید با مشورت با پزشک انجام شود. به طور کلی، اگر بیمار مبتلا به تنگی کانال نخاعی پس از پیاده روی احساس تشدید علائم که شامل درد کمر، باسن و پاها و بیماری های متعاقب آن مثل سیاتیک، لنگش پا و افتادگی پا است، نداشته باشد پیاده روی بهترین ورزش برای فرد است. با این حال در صورت تشدید علائم باید از شدت پیاده روی کاست، سطح نرم تری برای پیاده روی انتخاب کرد و یا زمان پیاده روی را کاهش داد. در صورت عدم تسکین درد سایر انواع ورزش ها که با خم شدن به جلو همراه است مثل دوچرخه سواری و همچنین ورزش های آبی می تواند بهترین ورزش برای فرد باشد.

پیاده روی برای کدام مرحله از تنگی کانال نخاعی مفید است؟

بیماری تنگی کانال نخاعی ممکن است در بخش های مختلف ستون فقرات ایجاد شود و به همین دلیل در برخی از افراد کاملا بدون علامت است. همچنین تنگی کانال نخاعی مراحل مختلفی دارد و علائم در هر یک از مراحل می تواند کاملا متفاوت باشد.

• تنگی کانال نخاعی مرحله اول: مرحله اول تنگی کانال نخاعی مرحله ای است که بیماری تازه شروع شده است و بیمار ممکن است خود متوجه تغییرات نشود. در این مرحله پیاده روی می تواند در جلوگیری از پیشرفت بیماری نقش داشته باشد. درحقیقت در این مرحله بیمار می تواند با انجام ورزش منظم بیماری را به طور کامل کنترل کند.
• تنگی کانال نخاعی مرحله دوم: با باریک شدن فضای نخاعی فضا برای عصب هایی که از درون کانال به سراسر بدن انتقال پیدا می کنند کم می شود ودرنتیجه عصب ها تحت فشار قرار می گیرد. در این مرحله به این دلیل که بیمار دچار علائم عصبی بیماری شده است پیاده روی ممکن است با مشاهده علائمی نظیر سیاتیک همراه باشد. در طی این مرحله نیز بیمار می تواند با کنترل پیاده روی و کاهش فشار در هنگام انجام آن ورزش خود را ادامه دهد.
• تنگی کانال نخاعی مرحله سوم: در مرحله سون تنگی کانال نخاعی به دلیل تنگی بیش از حد حفره های کانال نخاعی بیمار علائم شدیدی را احساس خواهد کرد. در این رحله ممکن است به دلیل شدت علائم بیمار قادر نباشد پیاده روی کند. به همین دلیل مشورت با پزشک برای جایگزین تمرین های جایگزین و یا کاهش شدت پیاده روی توصیه می شود.

بیشتر بخوانید: ورزش برای تنگی کانال نخاعی

تاثیر تنگی کانال نخاعی و مشکلات پیاده روی

کمر جایی است که نخاع شما به مجموعه‌ای از اعصاب شبیه دم اسب ختم می‌شود. این اعصاب پیام‎هایی را به ناحیه لگن و پاهای شما ارسال و دریافت می‌کنند. تنگی کانال نخاع این پیام‌ها را قطع می‌کند. در نتیجه، تنگی کانال نخاعی ستون فقرات سبب به وجود آمدن مشکلاتی در راه رفتن خواهد شد.

اگر هنگام ایستادن درد شدید احساس کردید، فورا با پزشک تماس بگیرید. ممکن است به سندروم دم اسبی مبتلا شده باشید که به این ترتیب فشار زیادی بر اعصاب پایین نخاع شما وارد می‌شود. در صورت عدم درمان، این سندرم می‌تواند باعث آسیب دائمی عصبی شود.

مشکلات پیاده روی با تنگی نخاعی

اگر تنگی ستون فقرات کمری دارید، ممکن است هنگام راه رفتن یا ایستادن متوجه علائم شوید. این موارد شامل موارد زیر هستند:

• فشار بر ناحیه پایینی کمر در حالت ایستاده
• درد در پشت، باسن یا پاها
• بی حسی پا، گرفتگی یا گزگز
• ضعف عضلانی
• ضعف در پاها هنگام راه رفتن

هنگامی که به جلو خم می‌شوید، می‌نشینید یا خم می‌شوید، یا هنگام دوچرخه‌سواری یا هل دادن سبد خرید، ممکن است این علائم تسکین پیدا کنند. این کم شدن علائم به این دلیل است که فشار از روی اعصاب شما در وضعیت متمایل رو به جلو کاهش پیدا می‌کند.

بیشتر بخوانید: درمان بدون جراحی تنگی کانال نخاعی

عوارض تنگی کانال نخاعی بر پا و ساق

تنگی کانال نخاعی می‌تواند روی پاها و ساق‌های شما تاثیر بگذارد. عوارض تنگی کانال تخاعی بر پا و ساق به شرح زیر هستند:

• شل شدن عضلات پا: در صورت تنگی کانال نخاعی، عصب ستون فقرات دچار فشردگی شده و در این حالت پاهای شما هنگام راه رفتن ضعف می‌کند.
• سیاتیک: سیاتیک باعث درد شدید و ضعف در پاهای شما می‌شود
• لنگش عروقی: این مشکل با درد و بی حسی در پشت یا پاها همراه است و هنگام ایستادن، راه رفتن یا خم شدن ستون فقرات احساس می‌کنید.

نکات مهم سبک زندگی برای بهبود تنگی کانال نخاعی

برای آنکه وضعیت تنگی کانال نخاعی را بهبود بخشید، تغییر سبک زندگی می‌تواند بسیار موثر باشد:

برای بهبود تنگی کانال نخاعی ورزش کنید

ورزش برای سلامت ستون فقرات مهم است. ورزش می‌تواند به کمک موارد زیر، سلامت ستون فقرات شما را تضمین کند:

• تقویت عضلات پشت و بافت همبند
• تقویت مهره‌هایی که از ستون فقرات حمایت می‌کنند
• افزایش اکسیژن رسانی و مواد مغذی به بافت‌ها از طریق جریان خون
• کاهش التهاب به دلیل بهبود گردش خون
• انعطاف پذیری ستون فقرات
• بهبود دامنه حرکتی

برای رسیدن به اهداف فوق، ورزش‌هایی را امتحان کنید که عضلات را تقویت کرده در حالی که به ستون فقرات شما فشاری وارد نمی‌کند. به عنوان مثال می‌توانید این ورزش‌ها را امتحان کنید:

• شنا
• ایروبیک در آب
• دوچرخه سواری
• پیاده روی

خواب خود را بهبود بخشید

داشتن خواب خوب، برای همه افراد لازم است. اگر بیماری و یا مشکلی در سلامتی شما وجود دارد، خواب نامنظم می‌تواند بر شدت این وضعیت بیفزاید. کمبود خواب می‌تواند سیستم عصبی مرکزی شما را نسبت به درد حساس‌تر کند. تحقیقاتی که در سال 2020 صورت گرفت، نشان داده شد که کسانی که از تنگی کانال نخاعی رنج می‌برند، باکیفیت بسیار پایینی می‌خوابند. همچنین خواب ناکافی و بی‌کیفیت، سبب بروز التهاب شده و همچنین ترشح هورمون رشد را متوقف می‌کند. برای اینکه خواب خوبی را تجربه کنید، روی موارد زیر سرمایه گذاری کنید:

• حتما یک تشک خوب بخرید
• یک برنامه منظم برای خوابتان ترتیب دهید
• از قرار دادن نورهای آبی در اتاق خواب اجتناب کنید
• از مصرف کافئین از ظهر به بعد پرهیز کنید
• به طور منظم ورزش کنید

تغذیه مناسب داشته باشید

غذای مفید و سالم نه تنها مواد مورد نیاز بدن شما را تامین می‌کند، بلکه می‌توان انرژی مورد نیاز بدن را به شما رسانده و برای سلامت ستون فقراتتان مفید باشد. برای آنکه هیدراته بمانید و مواد مغذی به ستون فقراتتان برسانید، این مواد غذایی را در رژیم غذایی خود بگنجانید:

• میوه‌ها
• سبزیجات
• غلات کامل
• پروتئین بدون چربی
• چربی‌های سالم

برای سالم ماندن، از مصرف شکر دوری کنید، سیگار نکشید و مصرف الکل را کنار بگذارید.

به وضعیت بدن خود توجه کنید

برای آنکه فشار کمتری به ستون فقرات خود وارد کنید، بهتر است به وضعیت بدن خود با دقت بیشتری توجه کنید. از تکنیک‌های صحیح بلند شدن برای کاهش فشار به کمر بهره بگیرید. هنگام ایستادن، شانه‌های خود را عقب بکشید و وزنتان را به طور مساوی بین پاهایتان تقسیم کنید. سر خود را بالا نگه دارید و به سمت جلو خم نشوید.

تاثیر فیزیوتراپی بر تنگی کانال نخاعی

فیزیوتراپی تنگی کانال نخاعی اغلب گزینه‌ای مناسب درمانی برای تنگی کانال نخاعی است. البته روش‌های درمانی دیگری مانند دارو برای کاهش درد و التهاب نیز وجود دارد، جراحی نیز به عنوان آخرین راه حل روی میز است. هدف فیزیوتراپی برای تنگی کانال نخاعی شامل موارد زیر است:

• تقویت عضلات ناحیه مرکزی و پاها
• بهبود وضعیت هنگام تحرک
• توانایی بیشتر برای انجام فعالیت‌های روزانه
  فیزیوتراپ اغلب این توصیه‌ها را برای بهبود تنگی کانال پیشنهاد می‌کند:
• انجام تمرینات کششی
• حفظ و ایمن نگه داشتن کمر
• استفاده صحیح از وسایلی مانند بریس پشت، عصا یا واکر
• پوشیدن کفش مناسب
• استفاده از کمپرس‌های سرد و گرم
• استفاده از وسایل ارگونومی مانند کوسن‌ها

نتیجه گیری

تنگی کانال نخاعی در 3 مرحله بروز پیدا می کند؛ در مرحله اول بیمار هچ علائمی ندارد و فرد با ورزش کردن و از جمله پیاده روی تا حد زیادی می تواند از پیشرفت بیماری جلوگیری کند. در مرحله دوم بیمار آرام آرام با علائم ناشی از درگیری عصبی مواجه می شود. به همین دلیل پیاده روی باید با ملاحظات خاصی از نظر شدت و زمان انجام شود. تنگی کانال نخاعی مرحله سوم نیز که شدیدترین مرحله از بیماری است باید فعالیت های بیمار تحت نظر پزشک انجام شود. اما حتی در مرحله سوم تنگی کانال نخاعی نیز نمی توان به طور کامل ورزش و فعالیت بدنی را مضر دانست. بلکه در این مرحله حساسیت در انتخاب نوع تمرین بالاتر است و تنها پزشک متخصص است که می تواند این کار را به بهترین نحو انجام دهد.

پرسش و پاسخ در مورد پیاده روی برای تنگی کانال نخاعی

1.آیا پیاده روی برای درمان کانال نخاعی مفید است؟

بله، با پیاده روی کردن منظم می‌توانید علائم این بیماری را در خود کاهش دهید.

2.مدت زمان پیاده روی برای تنگی کانال نخاعی چقدر است؟

بسته به وضعیت بیمار پیاده روی بین 30 دقیقه تا 1 ساعت در روز برای بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی مفید است.